krijgen VC-ondersteunde oprichters of zelf gefinancierde oprichters meer stress? mijn observaties na beide te hebben gedaan... zelf gefinancierde oprichters beginnen met maximale stress - ze zijn blut, alles hangt van hen af, en er is geen vangnet. maar deze stress creëert ongelooflijke focus. elke beslissing telt omdat middelen schaars zijn. je leert nee te zeggen tegen alles behalve wat inkomsten genereert. aan de andere kant transformeert die stress in de loop van de tijd in vertrouwen. je begrijpt je klanten diepgaand omdat je dat moest. je kent je eenheidskosten omdat overleven ervan afhing. je bouwt duurzame systemen omdat je je niet uit problemen kon inhuren. en je zit waarschijnlijk in een micro-niche in plaats van te mikken op de grote klapper en te proberen de volgende chatGPT te creëren. jouw kleine wereld is gemakkelijker te verdedigen. VC-ondersteunde oprichters krijgen andere superkrachten. ze kunnen grotere risico's nemen, sneller bewegen in competitieve markten, en wereldklasse talent vanaf dag één inhuren. de stress verschuift van "zullen we overleven" naar "hoe maximaliseren we deze kans." beide paden creëren verschillende soorten veerkracht. zelf gefinancierde oprichters worden meesters in efficiëntie en klantintimiteit. VC-ondersteunde oprichters leren teams op te schalen en snel grote markten te veroveren. de stress verdwijnt nooit - het verandert gewoon van vorm. zelf gefinancierde stress gaat over schaarste. gefinancierde stress gaat over overvloed en opportuniteitskosten. beiden kunnen geweldige bedrijven opbouwen. het pad doet er minder toe dan het afstemmen van je persoonlijkheid en marktkans op de juiste aanpak. persoonlijk geef ik de voorkeur aan zelffinanciering. eet in het begin meer pijn, en heb niemand om verantwoording aan af te leggen. voelt voor mij als vrijheid. maar ik begrijp volledig de voordelen van een VC-oprichter. dat is op een andere manier leuk. diverse spellen, verschillende scoreborden, beiden kunnen winnen.