De opvatting dat AI banen zal uitwissen of een soort schok voor het systeem zal veroorzaken, houdt geen rekening met het feit dat bedrijven bestaan uit een reeks knelpunten. Wanneer AI het werk in één gebied versnelt, stuit je ergens anders op een knelpunt. Naarmate een individuele workflow efficiënter wordt, blijft de uiteindelijke productiviteitswinst nog steeds beperkt door een ander deel van het systeem. En meestal is het zo dat dat deel van het systeem niet inherent dezelfde impact van AI-efficiëntie heeft gezien, wat betekent dat mensen nog steeds het werk doen. Neem bijna elk proces in een onderneming en je kunt zien hoe dit zich ontvouwt. Als AI-agents leads genereren voor het verkoopteam, zal het knelpunt de mensen zijn die gesprekken met die klanten moeten voeren. En als de leads goed zijn, betekent dat meer aanwervingen voor de verkoop. Als AI-agents meer code genereren, zul je uiteindelijk worden beperkt door de ingenieurs die die code kunnen beoordelen en in productie kunnen opnemen. Je kunt snel zien hoe dit zich uitbreidt naar elk proces in een organisatie. Economen en anderen missen vaak volledig hoe werk daadwerkelijk gebeurt in een bedrijf; het zijn geen volledig onafhankelijke taken, maar in plaats daarvan sterk onderling afhankelijke taken die allemaal met elkaar verbonden zijn binnen een systeem. Dit is natuurlijk de natuurlijke snelheidsbegrenzer van AI-efficiëntiewinsten, maar ook de reden waarom mensen in de toekomst nog steeds zoveel banen zullen hebben.