De Risicovolle Zaken van het Huren van Sterren // Jaren geleden werd er een studie gedaan om te zien waarom sterren in de banksector hun sterstatus niet lijken te behouden wanneer ze van bedrijf veranderen. Misschien is het van toepassing of misschien niet, om verschillende redenen. link na de pauze.

Als het te moeilijk te geloven is dat dit twee dagen geleden in Gaza is gefilmd, scroll dan gewoon naar het einde. Je vindt een schermopname en clips van de eigenaar die door de ruïnes naar het café☕️ loopt.

We zijn enthousiast over de CLARITY Act. Dit is een keerpunt voor crypto en Amerika. Jaren van onzekerheid hebben innovatie verstikt, consumenten blootgesteld aan schade en profiteurs bevoordeeld. De CLARITY Act zou een generatiewet kunnen zijn. Wanneer onze juridische kaders zijn ontworpen om innovatie te bevorderen en consumenten te beschermen, leidt Amerika en profiteert de wereld. Hier is meer over CLARITY en waarom het belangrijk is.

Veel echt slechte economie in de op-ed van vandaag in de NYT over concurrentie tussen supermarkten. Neem dit fragment als voorbeeld:

Ons infra-team legt het concept van "context engineering" uit: @martin_casado - "Als je een model gaat aanroepen, moet je weten wat je in de context moet zetten... Op een gegeven moment ga je waarschijnlijk traditionele informatica gebruiken." @JenniferHli - "Wat is de nieuwe vormfactor van infra die deel moet uitmaken van deze context engineering?... Hoe zorg je ervoor dat er agentschappen, tools of infrastructuur zijn die ontdekking en garanties van observeerbaarheid van deze systemen bieden?" "Nieuwe infrastructuurcomponenten creëren nieuwe patronen en methoden voor software en het bouwen van systemen. Dit is een geweldig voorbeeld van hoe het zich voor onze ogen ontwikkelt."

VK gaat nieuwe sancties voor Apple en Google invoeren te midden van handelsbesprekingen met Trump // Letterlijk is het doel en de enige weg vooruit voor bedrijven benadrukt.

Het was een opzet. Ze hebben de verkeerde persoon gearresteerd. Daar ben ik zeker van.

Iets waar ik me zorgen over maak met generatieve AI in zakelijke en commerciële toepassingen: bijna niemand leest iets volledig in die omgevingen. Stel je nu voor dat zelfs de auteur niet heeft gelezen wat er geschreven is... yikes. Hoe beïnvloedt AI schrijven en lezen deze realiteit? Ik schreef vroeger lange memo's—belangrijke—misschien eens per jaar. Ik stuurde ze naar duizenden. Die schaal alleen al geeft aan: "iemand anders zal het lezen." Ik hoopte dat directe rapporten en nauwe collega's ze zouden lezen. Ik kon rekenen op 2 of 3 mensen die ze zeker zouden lezen. Bill zou lezen. Steve zou lezen—maar alleen als we het persoonlijk bespraken, omdat dat zijn manier van werken was. Ik wist dit, dus maakte ik altijd een slideversie. Ik gebruikte het in tientallen teamvergaderingen. Maar zelfs dan, maanden na het versturen van een memo, verwees ik teamleden terug naar wat erin stond. Had ik het beter kunnen doen? Natuurlijk. Ik deed het beste wat ik kon op dat moment. Ik dacht dat mensen eens per jaar 20-30 pagina's voor hun werk konden lezen. Mensen willen context. Ze willen de grote ideeën. Maar een organisatie—van welke grootte dan ook—echt laten lezen is bijna onmogelijk. Het enige betrouwbare dat mensen lezen? Organisatiememo's. En zelfs dan, als er een (zoals ik vaak deed) geen orgaandiagram bij zat—en alleen woorden—zouden mensen skim of overslaan en wachten op (hopelijk) een boomdiagram in de e-mail. En deze kwamen van de "grote baas," die "grote strategie" verstuurde. Dus als je denkt dat mensen in grote organisaties 40 pagina's PRD's, budgetplannen, nieuwe productvoorstellen of dealdocumenten diepgaand en regelmatig lezen… dan maak je jezelf waarschijnlijk voor de gek. Ik weet hoe het proces bij Amazon is geëvolueerd van vrienden daar. Het breekt ook af, wat jammer is, want ik ben daar een grote fan van. Nu komt AI in beeld. Wat gebeurt er als het schrijven doet—en zelfs de auteur niet diepgaande kennis heeft van wat er geschreven is? Dat is als een samengestelde of meerdere auteur memo die niemand ooit daadwerkelijk van begin tot eind heeft gelezen. En als mensen AI vragen om samen te vatten—maar de samenvatting is verliesgevend of verzint gegevens—wat dan? Ik zeg dit allemaal als onderdeel van de "TV" en later "MTV" generatie. Vroeger werd ons verteld dat snel bewegende, knip-knip-knip media ons incapabel maakte om iets te absorberen. Meh... ok boomer, ik weet dat je de plot van "24" niet kunt volgen, maar dat is jouw probleem, niet het mijne. Dus misschien is dit gewoon een oude man die naar de wolk schreeuwt. Maar voor mij? Mijn hele carrière is gedefinieerd door de realiteit dat mensen in het bedrijfsleven niet echt lezen. En dit is niet alleen een tech- of grootbedrijf probleem. Neem wetenschap: de reproduceerbaarheidcrisis is, voor een groot deel, omdat bijna niemand—zelfs reviewers—zorgvuldig volledige onderzoeksartikelen leest. Hetzelfde geldt voor subsidievoorstellen. Ze kijken snel naar favoriete onderwerpen (zoals statistieken, steekproefgrootte of techniek, of als hun eigen werk werd genoemd). Ze slaan over wat buiten hun domein ligt. Ze missen expliciet frauduleus werk dat moeite kost om te detecteren (misschien helpt AI lezen daarbij?) Neem Wall Street. Elke dag publiceren analisten 30 pagina's lange rapporten over bedrijven met gedetailleerde financiële modellen. Bijna niemand controleert al die dingen. Mensen consumeren ze voor B/S/H en voornamelijk voor narratieve bevestiging op de een of andere manier. Tientallen miljarden dollars wisselen van eigenaar op deze die weinigen lezen en zelfs de auteurs weten niet altijd het hele verhaal diepgaand.

Washington State is nu de hoogste erfbelastingstaat in de natie: Er zijn behoorlijk wat inwoners van Washington State die, door een flinke dosis geluk (en vaak ook wat hard werken), aanzienlijke rijkdom hebben vergaard door werk bij bijvoorbeeld Amazon, Microsoft, Starbucks, Zillow, Expedia, Valve, biogen bedrijven, landbouw, durfkapitaal, onroerend goed, enzovoort. Misschien heb je je eigen bedrijf opgebouwd. Als je tot deze gelukkige groep behoort en een nalatenschap hebt ter waarde van minstens $3 miljoen, dan moet je weten dat Washington State vanaf vandaag de duurste staat is om in te sterven. De meeste staten hebben geen erfbelasting. Maar voor degenen die dat wel hebben, hier zijn de drempels en de geschatte STAAT (en alleen Staats) belastingdruk voor een hypothetische nalatenschap van $20 miljoen. Let op: dit omvat niet de extra federale erfbelastingen die verschuldigd zijn. (Vrijwaring: Dit is geen juridisch of financieel advies. Deze lijst is samengevat van Grok hieronder. Ik heb het gecontroleerd, maar ik heb niet alle staten bekeken om te verifiëren. Raadpleeg altijd je eigen adviseurs. Dit is uitsluitend bedoeld om je te waarschuwen dat de erfbelasting van WA nu de hoogste in de natie is, met een aanzienlijke marge, die 35% van een nalatenschap bij overlijden neemt bovenop de initiële vrijstelling.)

Mijn rit gisteren omvatte een persoon die op een onheilspellende manier tegen zichzelf schreeuwde, terwijl de twee vervoerswerkers hem negeerden en in plaats daarvan alle reizigers lastigvielen voor bewijs van betaling.