"Axiologie" is een van die woorden die vaak worden gebruikt wanneer je jezelf te verfijnd vindt om "moraal" te zeggen. De onderscheidingen zijn bijna volledig oppervlakkig en gebaseerd op een misverstand van wat moraal fundamenteel is. Moraal is de allesomvattende basislaag van waardediscernement. Alle esthetische en epistemische dingen die axiologie in zichzelf bundelt... dat zijn morele afgeleiden. Moraal is niet noodzakelijkerwijs prescriptief, het is een set van waardeoordelen die gebruik maakt van morele kaders zoals zorg/schade, heiligheid/degradatie, vrijheid/oppression, eerlijkheid/schending, enzovoort. Terwijl ethiek prescriptief is, wat betekent "hier is hoe we ons zullen gedragen op basis van deze morele overtuigingen" (bijv. een gedragscode). Het politieke is in wezen prescriptieve moraal op nationale schaal. Axiologie stelt deze onderscheid niet correct voor of negeert het opzettelijk zodat het een meer geforceerde term kan bieden voor dezelfde dingen die moraal inhoudt. De beste rechtvaardiging die ik zie voor het woord is dat mensen "moraal" chronisch verkeerd interpreteren als alleen een goed/slecht ding en het gevoel hebben dat het de discussie in de schuldspelterritorium draait, en "axiologie" diffuseert dit door een gesteriliseerd woord aan te bieden dat niemand van streek zal maken maar exact dezelfde taken uitvoert. Er is niets dat opereert op een meer fundamentele laag van "wat waarderen we en waarom?" dan moraal. Als je wilt ingaan op een dieper terrein dan dit, duik je in het genetische, het neurologische. Het is niet langer een filosofische onderneming buiten de moraal; morele fundamenten zijn de hoogste ethische, esthetische en politieke autoriteit waaruit alle waarden en standpunten zijn afgeleid. Cerebraal klinkende termen op eenvoudige concepten plakken maakt ze niet intellectueler, alleen ondoorzichtig en ontoegankelijk om je minder foute vrienden te imponeren: - “Straussiaanse analyse”? Oh, je bedoelt zoals tussen de regels door lezen. - “Optimaliseren voor verschillende nutfuncties"? Ja, ik geef ook soms de voorkeur aan verschillende dingen. - “Stochastisch”? Je had "willekeurig" kunnen zeggen en het was prima geweest. En zo verder, en zo voort. De rationalistische gemeenschap houdt in het bijzonder van deze soort rebranding omdat het alledaagse observaties laat klinken alsof je betrokken bent bij verfijnd groot-denkwerk. Maar je oma zou dezelfde situaties net zo nauwkeurig kunnen beschrijven met eenvoudigere taal. Het is hetzelfde patroon: neem een algemeen concept (ik ben "vast tussen een rots en een harde plek") en wikkel het in pseudo-verfijnde bloemrijke nomenclatuur (ik ben nu "in een suboptimaal evenwicht binnen een Molochiaans systeem"), en plotseling klaag je niet meer over een slechte situatie, je analyseert coördinatiefouten in multi-agent systemen. Moraal is de hyperoniemstructuur waaronder alles wat waarde-georiënteerd is resideert; "axiologie" is gewoon moraal in een fancy pak.