1/ Wprowadzenie Visa dla Stablecoinów: Następny wielki ruch Visa przynosi i wydobywa znaczną wartość z istniejącego systemu płatności, dzięki swojej sieci dystrybucji i doskonałemu UX. Jak ta dynamika przekłada się na kryptowaluty? Wprowadzenie Visa dla Stablecoinów (VfS)

2/ Visa jest jedną z najpotężniejszych firm fintech na świecie, oferującą bezproblemowe doświadczenia użytkowników w prawie wszystkich aplikacjach fintech. Jednak pobierają wysokie opłaty: 0,5-3% za każdą transakcję. To stanowi istotny wydatek dla większości firm internetowych.

3/ Visa zdominowała rynek, ponieważ: - współpracowała zamiast się fragmentować - zbudowała federacyjną sieć zarządzaną przez banki, a nie przez zarząd nastawiony na zysk - zapewniła doskonałe doświadczenie użytkownika - była regulowana - ustanowiła ogromną dystrybucję terminali POS do płatności w świecie rzeczywistym

4/ Co jeśli ktoś zbuduje Visa dla Stablecoinów? Przyjrzyjmy się obecnemu krajobrazowi: W obliczu nacisków ze strony amerykańskich decydentów na regulację stablecoinów, teraz jest odpowiedni czas na federalną sieć stablecoinów. Jednak nie wszystkie firmy zajmujące się stablecoinami są na to gotowe. Pozwól, że wyjaśnię:

5/ Teraz mamy 3 typy dostawców stablecoinów: a) Klasyczne stablecoiny (Circle, Tether) b) Stablecoiny dzielące zyski (Agora) c) Protokół stablecoinów jako usługa (m0, Stably) Aby je zrozumieć, musimy przyjrzeć się, dlaczego Visa odniosła sukces na rynku dzięki swojemu modelowi ekonomicznemu.

6/ Visa odniosła sukces, wykorzystując silne efekty sieciowe: im więcej banków nawiązywało z nimi współpracę, tym więcej kart było wydawanych, co zachęcało więcej sprzedawców do ich akceptacji. Banki z kolei mogły oferować więcej kredytu swoim użytkownikom, tworząc kompleksowy efekt koła zamachowego. To była sytuacja korzystna dla obu stron.

7/ Visa rozpoczęła jako sieć federacyjna, w której banki wspólnie zarządzały systemem—nie rząd ani jedna firma nastawiona na zysk. Została zaprojektowana jako neutralna infrastruktura do przesyłania pieniędzy, będąca własnością i zarządzana przez swoich uczestników. Przyjrzyjmy się obecnemu rynkowi:

8/ a) Klasyczne stablecoiny Tether i Circle emitują stablecoiny, które użytkownicy i sprzedawcy akceptują, aby uzyskać dostęp do płynności w dolarach. Zarobione mają około 4% zysku z krótkoterminowych obligacji skarbowych i zatrzymują cały zysk dla siebie.

9/ b) Stablecoiny dzielące zyski Wymyśliłem ten termin, więc może brzmieć trochę dziwnie. Ci emitenci stablecoinów pozwalają firmom trzecim korzystać z ich stablecoina, zarabiając zyski z nieaktywnych aktywów na swojej platformie. Jednak protokoły nie mogą posiadać marki i infrastruktury w tym przypadku.

10/ c) Stablecoin jako usługa - protokoły Te protokoły umożliwiają każdemu wydanie własnych stablecoinów z białą etykietą, bez obaw o licencje i inne złożoności. Zysk może być również dzielony między uczestników. Jednakże, to podejście ma swoje wyzwania.

11/ To tutaj wkracza Visa dla Stablecoinów. Powinna zapewnić wszystkie następujące funkcje: • Emisja, API Skarbcowe • Wspólna warstwa płynności • Abstrakcyjne routowanie łańcucha • KYC/AML, Zestaw narzędzi do zasady podróży • Reg-Stack jako usługa • SDK dla deweloperów i sprzedawców

12/ Jednak wciąż pozostaje wiele otwartych pytań: - Jakie ryzyka przenoszą się na sprzedawców/wydawców? - Jaką infrastrukturę musi zapewnić „Visa dla Stablecoinów”? - Czy wspólna płynność może działać bez posiadania infrastruktury? - A co najważniejsze, jak zmienić nawyki użytkowników?