Internet en technologie zijn voornamelijk ontworpen om mensen te helpen bij kortetermijngedragingen. Om iets op de lange termijn te bereiken, moet men zich ervan losmaken.

Soms is de existentiële angst van AI overweldigend

AI voelt tegenwoordig als de laatste fase van een solitaire spel waarin je echt snel versnelt om de bevredigende animatie van de kaarten die terug naar het pak gaan te bekijken.

Leiderschap gaat over ongemakkelijke gesprekken en beslissingen. Groot leiderschap is beide zonder uitstel doen.

Jarenlang had Google de knop "Ik voel me gelukkig" waarmee mensen direct naar het beste resultaat konden gaan zonder zich bezig te houden met zoekresultaten. Deze zet was niet ideaal voor het bedrijf, omdat het gebruikers niet in staat stelde om advertenties te zien die de winst van het bedrijf aandreven. Jaren later zorgt AI ervoor dat we ons allemaal heel gelukkig voelen.

Mensen zitten onbewust altijd in een rangschikking en vergelijkingsmodus, en wanneer iemand te maken krijgt met tegenslag, geeft onze primitieve hersenen ons een dopaminekick alsof we een mega-boost in onze eigen rang hebben gekregen. Schadenfreude is gemakkelijk te begrijpen als we de wereld beschouwen als één grote nul-somspel.

Versterking zonder verantwoordelijkheid eindigt als recht op.

De meningen van mensen die ergens in gefaald hebben, worden niet slecht omdat ze gefaald hebben, maar worden niet serieus genomen. De meningen van mensen die het goed gedaan hebben, worden vaak verondersteld goed te zijn in gebieden waar ze geen begrip van hebben. Dit maakt reclame door beroemdheden krachtig en stelt cricketspelers of acteurs in staat om beleggingsfondsen en verzekeringen te verkopen.

Grote taalmodellen groeien door onvermoeibaar diverse data te verwerken. Dit geldt ook voor onze geest. Het is het beste om nieuwe disciplines en trends te blijven verkennen om onze mentale algoritmes te blijven ontwikkelen. Wanneer succes de nieuwsgierigheid doet krimpen, stopt onze persoonlijke "LLM" met leren en begint het te drijven.

Toen ik in 2009 in de technologie begon, betekende het aansluiten bij een startup een enorme salarisverlaging. Je deed het voor de missie, de groei, de inzet op jezelf (en misschien omdat de bestbetaalde banen in de financiën of grote technologieën niet aan het werven waren tijdens de recessie). Startups waren voor de strijdlustigen en idealisten.