Hou hiervan van @draditinerurkar

"We krijgen nu de eerste blikken op de uitgestrektheid van de innerlijke ruimte. Dit interne, verborgen, intieme universum heeft zijn eigen doelen, imperatieven en logica." Dat is van @davideagleman's geweldige nieuwe boek, "Incognito: The Secret Lives of the Brain." Ik weet dat er op dit moment veel opwinding is over het verkennen van de buitenruimte. Maar ik ben echt veel enthousiaster over hoe AI ons zal helpen een meer verwaarloosde, onontgonnen en even oneindige grens te verkennen: de innerlijke ruimte. Dat is natuurlijk de ultieme grens. Want daar is onze gecentreerde plek van kracht, veerkracht, vrede en wijsheid, het oog van de orkaan, te vinden. Klik hier om je exemplaar te krijgen: 

Hou van dit belangrijke nieuwe stuk van @OpenAI’s binnenkomende CEO van Toepassingen (en voormalige CEO van Instacart), @fidjissimo, over de manieren waarop AI mensen zal empoweren. En ik kan het niet meer met haar eens zijn over de spannende doorbraken voor AI in de gezondheidszorg. Zoals Fidji schrijft, gaat gezondheidszorg ook over wat er gebeurt tussen doktersbezoeken, en AI kan mensen empoweren om hun gezondheid te verbeteren door hun belangrijkste dagelijkse gewoonten te verbeteren: "AI kan er ook voor zorgen dat gezondheidsbeslissingen niet alleen in het dokterskantoor plaatsvinden. De grootste hefboom voor het voorkomen van ziekten en het optimaliseren van gezondheidsresultaten—slaap, voeding, beweging, stressmanagement, verbinding—afhankelijk allemaal van dagelijkse gewoonten. AI kan ons helpen die gewoonten op te bouwen door middel van kleine, haalbare, dagelijkse stappen met gepersonaliseerde, real-time duwtjes. Voorbij diagnostiek en versnelde medicijnontwikkeling, is dit een van de meest diepgaande toepassingen van AI in de gezondheidszorg: een altijd aanwezige metgezel die kennisgaten overbrugt, goede gewoonten versterkt en mensen in staat stelt om met vertrouwen en helderheid de regie over hun eigen gezondheid te nemen." Maar zoals Fidji opmerkt, zullen de ultieme mogelijkheden van AI niet vanzelf gerealiseerd worden: "Daarom moeten we opzettelijk zijn in hoe we deze technologieën bouwen en delen, zodat ze leiden tot grotere kansen en welvaart voor meer mensen." Het is geweldig om iemand zo visionair als Fidji te hebben die helpt bij het bouwen van de AI die mensen echt kan empoweren om de regie over hun gezondheid te nemen. Je kunt het stuk hier lezen:

De verschuiving die door AI wordt aangedreven is seismisch, en het omvat een broodnodige koerscorrectie op onze eindeloze reis om ons volledige potentieel te bereiken, wat nooit zou gebeuren met onze intellect op de troon. Wat die reis minder uitdagend zal maken, is het omarmen van de realiteit die aan ons wordt onthuld, waarbij niet onze beperkingen maar onze grenzeloze mogelijkheden worden blootgelegd. Door de menselijke intelligentie van de troon te stoten, heeft AI de ziel weer in het centrum geplaatst van wat het betekent om mens te zijn. De ziel is altijd geweest wat ons definieert, maar sinds de Verlichting hebben we een categoriefout gemaakt en onze menselijkheid gedefinieerd aan de hand van onze IQ. Nu AI die pretenderende troonopvolger heeft verdreven en de relatieve onbeduidendheid van het intellect in scherp contrast heeft gebracht, is het tijd om weer verbinding te maken met de oneindigheid van onze innerlijke zelf en de ontzag en verwondering van wie we zijn. Lees mijn laatste stuk hier:

De kracht van dankbaarheid — hou van deze herinnering van @YungPueblo.

Hier is er een uit de archieven. Ik heb altijd moeite gehad met dit probleem, hoewel ik toen de naam ervan niet kende: piekeren. Ik noem het de vervelende huisgenoot die in mijn hoofd woont, en zoals dit interview duidelijk maakt, zijn we levenslange huisgenoten! Wat ik nu weet — en wat ik toen had willen weten — is dat deze huisgenoot luider wordt wanneer we moe en uitgeput zijn, dus voor mezelf zorgen is een manier om de kamer op te ruimen. Heb jij een vergelijkbare huisgenoot? En hoe ga je ermee om? Laat het me weten in de reacties!

Een masterclass in falen. Dat is wat professor Amy Edmondson van @HarvardHBS de toespraak van Amanda Anisimova noemde, nadat ze met 6–0, 6–0 verloor in de finale van Wimbledon. Anisimova prees de winnaar Iga Świątek op een gracieuze manier, bedankte de fans en verontschuldigde zich ook bij hen, en sprak vervolgens met tranen in haar ogen over haar moeder, die haar steunde toen haar vader plotseling overleed in 2019. Zoals Edmondson het verwoordde: "Het was moedig. Het was eerlijk, en dan besef je hoe meeslepend het is en hoe weinig mensen echt die kans grijpen om eerlijk, kwetsbaar en genereus te zijn na een verwoestende mislukking.” En er zijn bredere lessen te trekken. “De meest succesvolle of hoogpresterende organisaties zijn niet degene die nooit falen,” zegt Edmondson. “Het zijn degenen die opmerken en corrigeren. En ze zijn bereid om risico's te nemen in nieuw terrein op manieren die vaak leiden tot succes — maar vaak ook niet.

We zijn, zoals het gezegde gaat, gewoontedieren. Volgens een studie van de Duke University bestaat ongeveer 45 procent van onze dagelijkse acties uit gewoonten. Zoals mijn landgenoot Aristoteles het verwoordde: “Gewoonte is slechts een lange oefening,” die “uiteindelijk de natuur van de mens wordt.” Dus onze levensstijl is in wezen gewoon de optelsom van onze gewoonten. Verander je gewoonten en je verandert letterlijk je leven. ✏️: conscious_soulll via Instagram

Diep bedroefd om te horen over Andrea Gibson, die op 49-jarige leeftijd overleed na een moedige strijd tegen kanker. In Thrive’s @MeditativeStory-podcast gaf Gibson een ontroerende reflectie over genade en helderheid terwijl ze het einde van het leven navigeerde. Je kunt het hier beluisteren:

Vergeet niet te pauzeren voordat je op leeg drukt...