Najważniejszą stabilizującą cechą społeczeństwa jest hierarchia statusu, którą młodzi ludzie—szczególnie młodzi mężczyźni—mogą niezawodnie wspinać się, przestrzegając jasnego i prospołecznego zestawu zasad. 1/

Zatem znacznie lepiej jest mieć społeczeństwo, w którym młodzi mają niski status, a starzy wysoki, niż społeczeństwo, w którym jedna grupa ma wysoki status w każdym wieku, a inna zawsze niski. Wszyscy są gotowi odbyć swoją karę. Ale jeśli nie widzisz drogi do góry, zniszczysz wszystko. 2/

Tempo wspinania się po szczeblach statusu ma mniejsze znaczenie niż niezawodność. Ludzie są zadowoleni z ciężkiej pracy, aby przejść z 20. percentyla do 25. Historycznie, niewielu miało lepszą opcję. 3/

Uczysz się i pracujesz, odpracowujesz swoje, stajesz się liderem. Gdy status jest zorganizowany według wieku, wszyscy są mobilni, wszyscy są zadowoleni. 4/

Nasze obecne złe samopoczucie opiera się na dwóch memach: 1. Niechęć do poświęcenia swojego czasu w zamian za niewielki zysk w statusie życiowym; 2. Utrata pewności, że poświęcenie swojego czasu przyniesie zwroty. 5/

Meme #2 (niski zwrot za ciężką pracę) jest w większości błędny. Ale w największym stopniu dotyczy to klasy humanistycznej — dziennikarzy, pisarzy, twórców memów. Ich branża została najbardziej zakłócona przez rewolucję technologiczną i znowu będzie przez AI. I przekonali zbyt wielu ludzi, że to prawda dla wszystkich. 6/

Nie wiem, czy status jest teraz mniej niezawodnie zorganizowany według wieku, czy to kolejny fałszywy mem. Prawdopodobnie znowu jest to prawda w przypadku zajęć z nauk humanistycznych — ludzie w wieku 20 i 30 lat, którzy czują, że zrobili swoje, ale są w tej samej chaotycznej, niepewnej masie co zawsze. 7/

Hierarchia i nierówność nie są problemem; zawsze je mieliśmy. To utrata wiary w bezpieczne sposoby na osiągnięcie sukcesu. Zburzenie hierarchii i nierówności może pogorszyć sytuację; hierarchiczne, nierówne systemy mogą oferować ludziom najbardziej niezawodne pozytywne oczekiwania życiowe.