Ik was Paul Tucker's (voormalig centrale bankfunctionaris) verhandeling "Global Discord" over internationale politieke economie, democratische legitimiteit en geopolitiek conflict opnieuw aan het lezen en stuitte op deze kleine subsectie over: "Existentiële wereldwijde publieke goederen als een balsem voor existentiële geopolitiek?" "Uiteindelijk, in een paradox van opkomende tragedie, is er nog steeds enige hoop in gemeenschappelijke existentiële bedreigingen. Degenen die alleen kunnen worden aangepakt door gezamenlijke acties, kunnen een soort kans bieden: voor de supermachten om hun belangen te heroriënteren in een gigantische inspanning—deels coöperatief, deels competitief—tegen klimaatverandering, de verwoestingen van pandemieën, en ongetwijfeld meer." 🤔