Het bestaan van God kan rationeel worden vastgesteld, maar het bewijzen van de *bijzondere* God van een bepaalde geloofsovertuiging is een veel moeilijkere taak. En toch moet God bijzonder zijn, moet Hij specifiek zijn, om in onze zeer bijzondere en specifieke levens als individuen binnen te treden. Het is voor mij onmogelijk om de feitelijkheid van de opstanding van Christus te accepteren. Maar ik heb toch geloof, wat onmogelijk uit te leggen is aan een atheïst. Tot op zekere hoogte is de onmogelijkheid het punt. Ik denk niet dat ik oprecht christelijk zou kunnen zijn, persoonlijk, als ik niet transcendente momenten van gemeenschap met het goddelijke had ervaren, ondanks dat die momenten niet duidelijk christelijk zijn, behalve dat ze me een gevoeld gevoel gaven van het begin van het Evangelie van Johannes.