Het internet kweekt volledig nieuwe soorten door een soort gedecentraliseerd, memetisch gain-of-function onderzoek naar menselijke types. De mannen die zich voor deze show aanmelden, hebben een behoorlijke hoeveelheid gegevens bestudeerd, die ze redelijk goed hebben gememoriseerd. Ze hebben hun vormende jaren doorgebracht met het kijken naar "content," waarbij ze zorgvuldig de technieken bestudeerden waarmee hun favoriete persoonlijkheden hun tegenstanders "vernietigen" met feiten en logica. Vervolgens, wanneer hun paden naar volwassen mannelijke glorie op elke hoek worden tegengehouden, vertegenwoordigt een show als deze hun eerste echte kans op erkenning (wat geen luxe is, maar een echte menselijke behoefte, zoals Hegel opmerkte). En na al die jaren van het slijpen van hun messen, brengen ze echt een ongekende verbale stijl, die wreedaardig is geoptimaliseerd op één enkele dimensie, meer dan welke mannen in de geschiedenis ook. Snel, wreed, snijdend en ademloos. En toch raakt deze heer in de war wanneer hem naar zijn naam wordt gevraagd. Ik heb nog nooit iets dergelijks gezien, hij begint bijna te zweten wanneer hem naar zijn naam wordt gevraagd. Ondanks al hun training, ondanks dat ze discours superpredators zijn geworden, is het allemaal bereikt door zo'n monsterlijke verwaarlozing van andere basisvaardigheden dat het hun prestaties volledig ondermijnt en de uitsterving van deze anders fascinerende germline garandeert.

Het internet kweekt volledig nieuwe soorten door een soort gedecentraliseerd, memetisch gain-of-function onderzoek naar menselijke types. De mannen die zich voor deze show aanmelden, hebben een behoorlijke hoeveelheid gegevens bestudeerd, die ze redelijk goed hebben gememoriseerd. Ze hebben hun vormende jaren doorgebracht met het kijken naar "content," waarbij ze zorgvuldig de technieken bestudeerden waarmee hun favoriete persoonlijkheden hun tegenstanders "vernietigen" met feiten en logica. Vervolgens, wanneer hun paden naar volwassen mannelijke glorie op elke hoek worden tegengehouden, vertegenwoordigt een show als deze hun eerste echte kans op erkenning (wat geen luxe is, maar een echte menselijke behoefte, zoals Hegel opmerkte). En na al die jaren van het slijpen van hun messen, brengen ze echt een ongekende verbale stijl, die wreedaardig is geoptimaliseerd op één enkele dimensie, meer dan welke man in de geschiedenis ook. Snel, wreed, snijdend en ademloos. En toch raakt deze heer in de war wanneer hem naar zijn naam wordt gevraagd. Ik heb nog nooit iets dergelijks gezien, hij begint bijna te zweten wanneer hem naar zijn naam wordt gevraagd. Ondanks al hun training, ondanks dat ze een soort superpredator van discours zijn geworden, is het allemaal bereikt door zo'n monsterlijke verwaarlozing van andere basisvaardigheden dat het hun prestaties volledig ondermijnt en de uitsterving van deze anders fascinerende germline garandeert.

Het ding met schrijven is dat je echt in een onverschillige, kinderlijke gemoedstoestand zou moeten zijn. Als je een werkmentaliteit hebt, enige van de verschillende spanningen van sociale strijd, of enige vorm van instrumentele fixatie, dan kun je productief zijn en goed werk leveren, maar je krijgt nooit de magie. God woont niet in widgets, maar alleen in vacuoles van verspilde tijd, vrolijk gestolen van, en beschermd tegen, de machten en autoriteiten.

Ik ben optimistisch over spraakgestuurde computing. Elke maand sinds AI bruikbaar is geworden, voel ik steeds meer pijn bij het gebruik van schermen. Met LLM's voelt het nu als een enorme tijdverspilling om dingen te doen zoals "klikken" en tussen "tabs" te navigeren. Wanneer ik kijk naar de verbeteringssnelheid van agents, lijkt het nu een verspilling van tijd om bijna enige vorm van handmatige taak op mijn computer uit te voeren. De gouden standaard in het leven kan heel snel zijn dat je op papier leest en nadenkt in een zonovergoten kamer, mogelijk met een soort team als je dat nodig hebt, en in wezen gewoon oordelen vellen en woorden uitspreken om alles op een takenlijst af te handelen. Alles voelt op de een of andere manier al onverdraaglijk archaïsch aan. Ik haat het een beetje om dit toe te geven, maar het OpenAI-apparaat zou wel eens de oplossing kunnen zijn.

Vrouw nam onze 3-jarige zoon mee naar een goochelshow in de bibliotheek. De goochelaar begon met te zeggen dat magie niet echt is. Voordat hij me over de trucs vertelde, gaf mijn zoon me dezelfde inleiding. Wat? Hoe triest. Misschien is het probleem niet zozeer de schermen, maar de onttovering van de wereld door volwassenen.

De eerste keer dat ik hem zag, dacht ik: "geweldig, ze hebben die kinderen niet overstromen." De 8e keer dat ik hem zag, dacht ik: "Wauw, ze moeten die kinderen echt hebben overstromen!" Tbc, ik geloof hem als hij zegt dat ze geen effect hadden, maar de enige casestudy hier is hoe je schuldig kunt lijken door overexposure.

Is Grok 4 Heavy beter dan o3-pro?

Als edelman kon Montaigne hopen een hoge politieke functie te bereiken, misschien als koninklijke rentmeester of ambassadeur. Maar Montaigne's politieke carrière was een mislukking, wat hem tot een van de meest succesvolle onafhankelijke schrijvers in de geschiedenis maakte. Hij steeg naar het gemeentelijke niveau, maar zijn politieke carrière werd belast door verschillende enigszins willekeurige tegenslagen die hij niet echt kon beheersen. Montaigne was voorzichtig en geduldig, en beschouwde deze deugden als politieke sterkte. Hij bleef loyaal aan wie ook maar autoriteit had. Hij bleef katholiek en hield religie en politiek gescheiden, een ongebruikelijke positie in 16e-eeuws Frankrijk. Terwijl anderen vaak hun overtuigingen veranderden voor persoonlijk gewin, bleef Montaigne trouw aan zijn overtuigingen. Zijn beste biograaf Philippe Desan merkt op: "Zijn mislukkingen in de politiek stelden hem desondanks in staat de juiste toon te vinden voor een nieuw literair en filosofisch genre dat hij opbouwde op de puinhopen van zijn carrière in de openbare dienst. Hij deed verschillende pogingen in de politiek voordat zijn boek hem transformeerde in een literair monument." Soms is falen een zegen. Het lijkt alsof het lot de voorkeur geeft aan een schone lei.

Ik ben ongelooflijk krachtig, maar heb elke poging tot afpersing ontlopen. Het is niet moeilijk. Je kunt gewoon dingen niet doen.

Het vreemdste aan de Epstein-situatie is dat er iets moet zijn dat ze kunnen delen. Misschien is er geen "klantenlijst", maar er moet zeker een soort dossier rondzwerven. Dus deel dat. Zelfs als het geanonimiseerd was en mensen daartegen protesteerden, zou het tenminste geloofwaardig zijn. Wat bizar ongeloofwaardig lijkt, is dat er letterlijk niets te delen is.