Deze reis naar Zuid-Korea heeft me enkele andere inzichten gegeven, ik heb de magische realiteit gezien. "Alle ouderen zullen veranderen in mijnbouwmachines." De mensen die ik deze keer voornamelijk heb ontmoet, zijn een groep die geen Engels spreekt, voornamelijk middelbare en oudere mensen, met niet zoveel web3-achtergrond. Een schokkende zaak is dat de oudere mensen in Zuid-Korea erg rijk zijn. Ze hebben veel pensioen. Deze mensen verkopen hun munten niet (omdat ze niet goed met smartphones kunnen omgaan), ze houden ze gewoon 3-5 jaar vast, tot ze waardeloos zijn. De afgelopen dagen heb ik met een vriend gesproken die betrokken is bij een verpleeghuis, ze willen iets heel vreemds doen, namelijk de kinderen laten denken dat hun ouders mijnbouwmachines zijn. Ter aanvulling van de achtergrondinformatie: Een deel van het pensioen in Zuid-Korea wordt direct uitgekeerd, een ander deel gaat naar de bouw van verpleeghuisinstellingen, zoals centra voor ouderenactiviteiten. Hoe vaker de ouderen komen inchecken, hoe meer overheidssubsidies ze kunnen ontvangen. Dus ze bedenken allerlei manieren om mensen te laten inchecken, zelfs willen ze een munt uitgeven. Daaruit is ontstaan dat mensen bij het inchecken cadeaus en punten krijgen (ze kunnen geen geld geven). Dit soort dingen zijn eigenlijk de meest top-scenario's, en passen heel goed bij DEPIN. Ik ben van plan om CUDIS aan hen voor te stellen, het is allemaal heel geschikt voor het concept van lang leven, recent zijn de DEPIN-apparaten bijna verdwenen, waarschijnlijk is er alleen nog CUDIS over. Ouderen komen naar het ouderen centrum om in te checken, het ouderen centrum verdient overheidssubsidies. Het DEPIN-scenario heeft nu een grote gebruikersbasis, kinderen kunnen de munten die hun ouders produceren ontvangen, ouders hebben waarde, dus worden ze zorgvuldiger verzorgd door hun kinderen. Mijn gevoel is dat DEPIN eindelijk een scenario heeft gevonden, deze vraag naar draagbare technologie is echt een scenario voor ouderen, en laat de kinderen geld verdienen. Na het zien hiervan ben ik zeer optimistisch over CUDIS. In de toekomst denk ik dat verschillende DEPIN's kinderen kunnen helpen om voor hun ouders te zorgen, op afstand kunnen ze zien hoe hun ouders slapen, wat ze eten, of ze aan lichaamsbeweging doen (hebben ze vandaag meer munten gedolven?), en de Oost-Aziatische plichtsbesef wordt een token. Oost-Aziatische ouders willen niet dat ze hun kinderen tot last zijn als ze ouder worden, dit kan hen nu aanmoedigen om meer te bewegen en tegelijkertijd hun kinderen meer geld te laten verdienen. Daarna kan iedereen een ring krijgen om meer te bewegen, de gegevens kunnen ook samenwerken met lokale verzekeringsmaatschappijen (verzekeringsmaatschappijen hebben dringend behoefte aan gezondheidsdata van ouderen); als we daarna wat gamificatie-ideeën toevoegen, kan het onmiddellijk veranderen in de Zuid-Koreaanse ouderen StepN. Meer munten staken betekent meer mijnbouwvoordelen, en als we er wat langlevendebets aan toevoegen (wie het eerst sterft, krijgt geen geld), verandert het direct in een deflatoir model. Deze wereld is zo magisch.

Voor meer informatie over de problemen van oudere mensen in Zuid-Korea, kun je dit bekijken: