Viel in een vreemde kleine CT-rabbit hole en stuitte op een groep accounts met weinig volgers die boos op me zijn om redenen die ze volledig hebben verzonnen. Nooit met hen gecommuniceerd, en toch ben ik op de een of andere manier de schurk in een verhaal waarvan ik niet wist dat het werd geschreven. Hun feeds zijn een herhaling van subtweets, overdreven drama en pogingen tot edgy sarcasme die leest als iemand die probeert een discussie in hun hoofd te winnen. Niets krijgt betrokkenheid tenzij ze iemand anders bij naam noemen. Scroll lang genoeg en het voelt niet meer gericht, maar begint verdrietig te voelen. Het weerklinkt allemaal als een troubled life. En kijk, ik ken deze mensen niet. Ik weet niet wat ze met zich meedragen. Maar echt, er is geen reden om boos te zijn. Ik hoop dat je iets echt vindt dat je vreugde brengt.