To jest zasada "szczęśliwego dolnego ćwierć" — jeśli przyjmiesz klasę 100% inteligentnych, pilnych, pracowitych dzieci, to ci, którzy znajdą się na dole akademickiej dystrybucji na kampusie, będą nieszczęśliwi i zepsują atmosferę.

Ale jeśli dodasz do tego grupę dziedzictw, przypadków rozwojowych, sportowców, celebrytów itp., którzy są dość inteligentni i cieszą się, że tam są, a ich poczucie własnej wartości nie jest związane z akademikami, to poważni zapaleńcy będą się lepiej czuć ze sobą, a networking również będzie lepszy.

Rozważania dotyczące senator-maxxing przemawiają za zwiększeniem liczby przyjęć dla osób z ubogich/wiejskich stanów, a także dla czarnoskórych/hiszpańskich kandydatów, co oczywiście jest dokładnie tym, co robią.