Mijn ideeën over historische objectiviteit lijken vrij voor de hand liggend, om eerlijk te zijn. Het idee dat elke tijdsperiode in de geschiedenis fouten maakt en dat je verschillende tijdperken moet vergelijken met een universele waarheid om de gedeelde kenmerken of zwaktes te beoordelen. Dat moderniteit niet gewoon unilateraal correct is ten opzichte van eerdere samenlevingen. Dat historische samenlevingen niet loegen over het bouwen van hun werelden op authentieke religieuze ervaringen. Dit alles lijkt volkomen logisch en voor de hand liggend. Intuïtief. Dus waarom moest ik het zelf ontwikkelen in de 21e eeuw? Waarschijnlijk had een andere auteur het eerder, maar daar weet ik niets van. Dit lijkt iets te zijn dat de Grieken hebben ontdekt. Misschien niet. Ik weet het niet. Het lijkt zeker iets te zijn dat we tegen de 19e eeuw hadden moeten begrijpen. Waarom was het zo laat?