De reden waarom ik een tijdmachine nodig heb: In 2013 ontmoette ik Vitalik voor het eerst op de Bitcoin-conferentie in San Jose. Hij was een verslaggever bij Bitcoin Magazine. Een paar weken later bezocht hij Israël en zaten we samen voor hummus aan het Technion (waar ik op dat moment professor was). We praatten over ZK, over hoe het kon helpen met privacy en schaalbaarheid op de blockchain, en hoe we het konden gebruiken om een heleboel transacties off-chain te doen en vervolgens de staat van het netwerk on-chain bij te werken. (Dit idee eindigde als StarkEx en Starknet). We praatten ook over hoe algemene berekeningen op een blockchain geplaatst konden worden door de indiener van de transactie te verplichten om zich te committeren en te betalen voor de berekening om de beperking van het Halting-probleem te overwinnen (dit betekent dat het onmogelijk zou zijn om te weten hoe lang een berekening of transactie zal duren). Enige tijd later nam Vitalik contact op om te zeggen dat ze een gele paper hierover hadden geschreven, en vroeg of ik bereid was het te lezen, commentaar te geven en misschien een rol te spelen in het opstarten van dit project. Ik ging op een zoomcall met één Vitalik en veel mensen die voor mij leken op zeer slimme zakenhaaiën, en ik dacht bij mezelf: "In het beste geval eindigt het met Vitalik in de gevangenis, in het slechtste geval eindigt het met hem die vermoord wordt." Dus weigerde ik beleefd en ging terug naar mijn academische werk 🥲. Daarom heb ik een tijdmachine nodig. De seconde dat ik het heb, ga ik terug in de tijd om Vitalik te vertellen: "Neem me mee!"