⛯ De Vuurtoren presenteert: NA XANELA Op donderdag, 📅 19 juni, lichten we ons eerste signaal: NA XANELA -[ENG], in het raam-, in het Galicische dorp Sarria. Een nieuw digitaal kunstproject dat weigert op schermen te blijven, De Vuurtoren. Het licht gaat aan. Niet om je naar huis te leiden, maar om je weg daarheen te onderbreken. Een straal over de steen. Onuitgenodigd. Onontkoombaar. ▪️Onderdeel van het FORA SEDE-programma van TST1 _ Triennale Sarria (ARQUIPELAGO INTERIOR). 🗓️ Fysieke tentoonstelling: 19 juni in het dorp SARRIA, Galicië. 🌐 DROP op Objkt (@objktcom): donderdag 26 juni 2025. w// 🖤ARTIESTEN: ✴️ Dist. Collective (@dist_cs) ✴️ goldcat (@OriginalGoldCat) ✴️ hAyDiRoKeT (@haydiroket) ✴️ Hoxid (@HOXID_) ✴️ Mek (@michaelmicasso) ✴️ Strano (@5tr4n0) ✴️ Sutu (@sutu_eats_flies) ▪️ Reyes (@ReyesFergui) met de camera's. 📃 Sarria. Hier houden stenen de echo van oneindige voetstappen. Stille getuigen van een intieme, dagelijkse geschiedenis die dagelijks wordt geweven, zonder geluid, zonder epiek. Het is leven in zijn rauwste vorm, met een onzichtbare choreografie die alles regeert. Routine als anesthesie. Een functionele slaapwandeling waarin we dagelijkse geometrieën over verhalen traceren die we niet langer zien, niet langer in twijfel trekken. Want wanneer alles als vanzelfsprekend wordt beschouwd, dimt de blik. We leven in die comfortabele blindheid, hoofden gebogen, niet uit nederigheid, maar uit uitputting. Een overgave, bijna, aan de overweldigende vertrouwdheid van het bestaan. We kijken niet meer omdat we geloven dat we alles al hebben gezien. De daad van lopen wordt, paradoxaal genoeg, een precieze metafoor voor ons leven: we volgen vooraf bepaalde paden, cirkelend in cirkels die, terwijl ze beweging en veiligheid veinzen, ons eigenlijk opsluiten, de horizon van wat mogelijk is vernauwend. Toch ligt het precies binnen de monotonie, in het hart van de meest automatische routine, waar de mogelijkheid van een schok slapend ligt, wachtend op zijn moment. Een ontmoeting die alles potentieel kan verstoren. Hier komt NA XANELA binnen. Een flits. Als onderdeel van het FORA SEDE-programma van de Triennale van Sarria ARQUIPELAGO INTERIOR, zoekt deze interventie een verstoring te zijn, een beeld dat verschijnt waar het niet zou moeten, net wanneer je was gestopt met kijken. Vanaf 19 juni komen vergeten ramen tot leven. Een onderbreking die je pad kruist zonder toestemming, een verlicht beeld gericht op jou. Een uitnodiging tot een immobiele pelgrimstocht: degene die naar binnen plaatsvindt, wanneer de externe wereld ons onverwacht uitdaagt. Mogen deze beelden, geprojecteerd op de oude huid van het dorp, functioneren als onverwachte bakens: niet zozeer om een haven te markeren, maar om een kruispunt te verlichten. Minder een belofte, meer een gefragmenteerde spiegel waar elke persoon iets van zijn eigen zoektocht kan gluren. Misschien is de schat dit: de capaciteit voor verwondering terug te winnen voor datgene wat altijd daar was, wachtend om opnieuw gezien te worden, alsof voor de allereerste keer. — ▪️ Aangedreven door Tezos (@tezos) en Que Facemos!?. ▪️ Met de samenwerking van HuHú Asociación, Triennale Sarria en Concello de Sarria. ▪️ Poster door @ALCrego_ DE VUURTOREN is verlicht.