de enige manier om te ontsnappen aan je meest waarschijnlijke bestemming als middenmanager is om open / eerlijk / publiek te zijn over je werk & je gedachten.

herinnering: mijn hele account is macro-commentaar op cultuur, samenleving, markten, economie en vooral technologie. als ik een gebroken markt zie met vervormde signalen en geen duidelijke "prijs"-ontdekking, dan word ik super gefascineerd. alles is ruwweg economie + antropologie en wanneer je technologie aan die mix toevoegt, krijg je deze waanzinnig bedwelmende mix. en elke mens die in de samenleving leeft *moet* deze mix consumeren, het is geen keuze. ik ben slechts de analist en dat betekent niet noodzakelijk dat ik een belang heb in de strijd. het is geweldig dat we in een wereld leven waar verandering zo snel gebeurt dat dit allemaal zelfs belangrijk is.

alle AI-laboratoria zullen nu beginnen met het implementeren van een "ontslag"-protocol voor werknemers, zodat ze geen geheimen lekken en ze deze niet mee kunnen nemen naar het volgende laboratorium wanneer ze worden gerekruteerd.

er is geen "geheime saus" meer in software of onderzoek. alleen snelheid. wie sneller levert, leert sneller, wint. de enige echte voorsprong is het cumuleren van pogingen... ingenieurs die hebben geprobeerd, gefaald en opnieuw hebben geprobeerd. ervaring is de enige vermenigvuldiger die overblijft en zelfs die kloof sluit snel tot op zekere hoogte. een zelfs in onderzoek gaat het meer om iteratielussen... hoe snel kun je bouwen, testen, weggooien, herhalen.

windsurf c suite + senior engineers = $2.4b 200 andere mensen + $82m ARR bedrijf = $300m? Tegen de populaire overtuiging in, houden overnemers van dit model omdat ze niet geïnteresseerd zijn in perifere rollen behalve engineering bij overnames & mogelijk de IP. grote technologie krimpt, groeit niet in termen van mensen.

lmao de mensen met $42 op hun betaalrekening posten hier als filosofen, meme-generals en wereldleiders omdat ze niets te verliezen hebben. intussen zitten rijke mannen vast in concepten te bedenken of een grap hun volgende LP-vergadering kan schaden. relatieve armoede zou wel eens de laatste grens van echte authenticiteit online kunnen zijn.

de meeste mensen hebben geen idee hoe een hinge-ban werkt. Laat me het uitleggen. Het is in feite biometrische ballingschap. Hinge gebruikt gezichtsherkenning voor identiteitsvergrendeling en maakt gebruik van Apple’s apparaatniveau API's (zoals devicecheck) om bans vast te houden, zelfs na herinstallaties, zelfs iCloud. Eenmaal buiten, ben je echt buiten. Er is nu een hele schaduw economie ontstaan rond het krijgen van een unban. Mensen bewerken foto's, vervormen selfies, passen AI-filters toe, wisselen apparaten, spoofen identificaties... alles om het systeem te verwarren. Sommigen genereren zelfs licht aangepaste versies van hun gezicht om door de verificatie te glippen. Het is allemaal wild dystopisch en absoluut perfect voor dit culturele moment. Deze apps zijn nu de grenspatrouille van digitale intimiteit. En ergens in Brooklyn test een man jailbreak op 3 iPhones alleen om te matchen met Sarah, 28, die liberaal is, van reizen houdt, wandelt en van taco's houdt.

met de huidige snelheid van de cultuur is de kans groot dat het geen van deze mensen zal zijn. deze lijst voelt al gekookt aan. ook... waar is trump? dat is op dit moment een niet-nul kans.

moe: virale memes. energiek: virale mini-apps gebaseerd op de memes.

de technologie is solide, en de uitvoering is scherp, maar als ik OpenAI was, zou ik de vluchten en bruiloftdemonstraties laten vallen. Moe, overplayed en volkomen steriel. Er zijn honderden gemakkelijk te begrijpen, rijkere, meer menselijke gebruiksgevallen die eigenlijk beter passen. de voorbeelden die altijd worden gebruikt, wekken geen nieuwsgierigheid, ze onttrekken het eigenlijk. Bijna op het randje van parodie op dit punt.